Samorobione masło do ciała - ciąg dalszy.

           Pisałam w poprzednim poście o masełku do ciała, które zrobiłam wykorzystując resztki masła karite i niektórych olejków.  Muszę przyznać, że samodzielna "produkcja" kosmetyków spodobała mi się. Postanowiłam więc zrobić następne masło. Ponieważ do zrobienia poprzedniego zużyłam resztki karite jakie miałam w domu, musiałam zakupić nowe. W poniedziałek złożyłam zamówienie w jednym ze sklepów internetowych, a już w środę otrzymałam przesyłkę. Jeszcze tego samego dnia przystąpiłam do dzieła i oto co otrzymałam:

Szklany słoiczek ma pojemność 200 ml, a w pudełkach plastikowych mieściło się po 150 g karite. 

Masło karite, podobnie jak poprzednio, stopiłam w kąpieli wodnej. Do tego dodałam olejowy macerat z nagietka, olej słonecznikowy zimnotłoczony, olejki eteryczne dla zapachu i trochę witaminy E. Jak wiadomo witamina E pełni w kosmetykach podwójną rolę. Korzystnie działa na skórę i jednocześnie jest naturalnym konserwantem tłuszczów.
Tak jak poprzednio, po wystygnięciu umieściłam masło w lodówce. Gdy stężało okazało się, że ma taką zbitą konsystencję. Po prostu było zbyt twarde. Cóż było robić, przetopiłam je ponownie i dodałam jeszcze trochę oliwy z oliwek, olejków eterycznych i witaminy E. Gdy masło zastygło ponownie jego konsystencja była zupełnie inna. Było miękkie i delikatne.

Moje nowe masło do ciała łatwo rozprowadza się na skórze i dobrze się wchłania. Ma ładny, świeży zapach utrzymujący się przez pewien czas. Dobrze nawilża i natłuszcza skórę. 
Nowe masło ma barwę wyraźnie żółtą. Poprzednie jest znacznie jaśniejsze, co widać na zdjęciu:

Tę różnicę w kolorze spowodował macerat z nagietka. Suszony nagietek zabarwił oliwę, w której był macerowany, co z kolei miało wpływ na kolor masła.
Samodzielnie zrobione masło ma jeszcze tę zaletę, że jego koszt jest niższy niż większości gotowych, naturalnych maseł. Poza tym wiem, co tak naprawdę się w nim znajduje. A przyjemność robienia takiego masełka - bezcenna.